vrijdag 31 december 2010

Sleetje rijden

De sneeuw is nu bijna verdwenen maar wat is de eerste week van de kerstvakantie goed geweest voor sneeuwpret! We hebben geen sneeuwpop of iglo gemaakt maar Doris is wel met de slee in de weer geweest. Het is nog de oude slee van Hendrik-Jan en we hebben hem 5 december meegekregen omdat hij bij mijn schoonouders toch werkloos in de schuur hangt.
En sinds het manifestatieveld achter ons huis is omgetoverd tot playground is er ook een "bult", gemaakt van afgegraven grond voor diezelfde playground. Vroeger hadden wij in Almelo net zo'n bult, die we liefkozend de PH-Bult noemden, naar de voetbalclub die de velden achter de bult had liggen.
De nieuwe bult is wat hoger en steiler dan de PH-Bult in mijn herinnering was.
We zijn heel wat keren wezen sleetje rijden, ik heb zelf ook nog een poging gewaagd, ging lekker snel!
Hendrik-Jan heeft er al eerder over geschreven, kijk maar. Ook met filmpje. Goed te zien dat de sneeuw daar nog erg vers is, het glijd een stuk minder snel!
Doordat er al heel wat gegleden was was de helling glad geworden. Lekker voor de afdaling maar het werd wel moeilijk om naar boven te klimmen. Het gebeurde dan ook regelmatig dat Doris onderweg naar boven uitgleed en samen met de slee naar beneden kwam schuiven.
Op de slee gezeten ging het heel wat sneller, ik moest regelmatig opzij springen om een aanstormende Doris te ontwijken.
Ook Babybor (zonder n....) moest mee en samen met Doris de heuvel af.

maandag 6 december 2010

Heerlijk avondje

Ok, in ons geval een heerlijk middagje. Vlak voordat we naar Veenendaal vertrokken zagen we Sinterklaas en zijn Pieten aan de overkant van de gracht lopen, op bezoek bij de overburen.
We kwamen al glibberend aan en zagen voor de deur de slee van opa en oma staan. Die mochten we meenemen zodat we eindelijk kunnen sleeën als er weer sneeuw ligt. Aan de prut die er nu nog ligt is geen eer te behalen.

Toen de bel ging en we de deur opendeden was er niemand.  Maar wel zakken vol met pakjes. Doris heeft de galerij nog afgespeurd maar Piet was alweer op weg naar het volgende adres.

Het binnenbrengen van de pakjes

Doris mocht, als hulppiet, zorgen voor de verdeling van de pakjes. En dat heeft ze prima gedaan, ze had een goed tempo en iedereen kreeg de pakjes die voor hem/haar waren.
De stoombootsurprise is ook nog voor Doris!

Een gedicht van Sint voor Doris. Spannend hoor!

Wat zou er in zitten??

Het zwembad waar ze om gevraagd had. Dank U Sinterklaasje!
Natuurlijk wilde ze meteen met het zwembad spelen maar dat vonden we nu niet zo handig met een kamer vol mensen. 's Avonds hebben we het nog in elkaar gezet en heeft ze even droog kunnen oefenen.
De volgende ochtend hebben we water in het zwembad gedaan en kunnen de poppetjes echt van hun tropische zwemparadijs genieten. Eerlijk gezegd krijg ik het koud als ik er naar kijk, zeker met die sneeuw en kou buiten.
Lekker badderen.

Ze is de hele ochtend al lekker aan het spelen met dit waterfestijn. De Legodoos die Sinterklaas ook heeft laten bezorgen laten we nog maar even dichtzitten. Eén ding tegelijk.

woensdag 1 december 2010

Slechthorend

Doris heeft al een tijdje last met haar oren, ze hoort niet echt goed. Ze heeft nu twee keer oorbuisjes gehad en dat heeft een gunstig effect gehad op haar oorontstekingen, ze heeft minder last van vocht achter het trommelvlies. De verwachting was ook dat het gehoor dan weer goed zou zijn.
Maar we hadden nog steeds het idee dat ze het niet altijd even goed hoorde. Gisteren is daar de definitieve bevestiging op gekomen, na de zoveelste test bij het Audiologisch Diagnostisch Centrum. Ze heeft ook gehoorverlies vanuit het binnenoor, de trilhaartjes in het slakkenhuis werken niet zo goed als ze zouden moeten doen. Hier kan ze niet overheen groeien en ze zal altijd slechthorend blijven.
Ze krijgt hoorapparaten en tests in hoeverre ze een achterstand heeft opgelopen. Eventueel krijgen we ook ambulante hulp op school (rugzakje) zodat ze op haar eigen basisschool kan blijven. Dat ziet er tot nu toe wel gunstig uit, gelukkig wel anders zou ze iedere dag naar Amsterdam moeten om naar school te gaan.
Het gekke is dat we het eigenlijk wel verwacht hadden maar als het zo wordt bevestigd en hardop uitgesproken komt het toch als een klap. Vooral gisteren was ik er heel verdrietig van, mistte toen mijn moeder ook heel erg omdat dit niet meer met haar kan delen.
Vandaag zie ik het wel weer wat zonniger in maar er gaan nu wel veel dingen op zijn plek vallen, zoals het door alles heen slapen. Je kan een kanon naast haar bed af laten gaan maar ze slaapt dan rustig door.
En vanmorgen was ik er nog even bij toen alle kleuters en groep 3 in de middenruimte zaten voor het Sinterklaasverhaal. Ik zag duidelijk dat een groot deel langs haar heen gaat en eerlijk gezegd breekt dan wel je hart een beetje... Gelukkig heeft ze een juf die het allemaal goed opvangt en we zitten in het goede traject dus hopelijk gaat ze het nieuwe jaar beter horend in.

woensdag 10 november 2010

Taekwondo

Nadat ze een hele tijd gevraagd had of ze bij meester Mo (conciërge van de Waterlandschool) mocht gaan vechten was vandaag de eerste proefles een feit.
Om vier uur meldden we ons bij de gymzaal. Ik mocht kijken, erg leuk om de kleintjes bezig te zien. De groep werd in tweeën gesplitst, de grotere/meer ervaren kinderen in de ene groep, de beginners/kleintjes gingen apart traptechnieken oefenen.





 Meester Mo begeleidde de andere groep. Doris vond het geweldig. Vrijdagmiddag mag ze weer. Eerst gaan we een paar keer meedraaien, als ze het echt leuk blijft vinden dan gaan we het officieel maken, inclusief pak.


maandag 1 november 2010

Fietsenrekje

Gisteren zat haar eerste tand los en vanmorgen was hij er al uit! Tijdens het tandenpoetsen zei Doris oeps en gaf ze me een dotje schuim waar een piepklein tandje in verborgen zat.
Nadat ik de tand had afgespoeld hebben we hem in een doosje gestopt zodat ze deze trofee op school kon laten zien.
De tand naast het gat zit ook al een beetje los, het gaat snel nu!

Een gat in mijn mond!

 Het gat is "een raampje voor mijn tong". Zo had ik het nog niet bekeken maar ik vind het een leuke vondst.

Doris is wel in voor een geintje en poseerde gewillig voor de volgende foto:

Een echt fietsenrek!


 

zondag 31 oktober 2010

Losse tand

Doris kroop vanmorgen lekker bij me in bed en zei meteen dat ze naar de tandarts moet. Er zit namelijk een dunne tand los.
Ik was nog niet helemaal wakker en de term dunne tand zei me in eerste instantie niets. Ze liet het zien, en ja hoor, de snijtand rechtsonder zit los!
Wat wordt ze nu een grote meid, zomaar weer een mijlpaal, de eerste losse tand.
Hendrik-Jan had een paar jaar geleden een schattig boekje gekocht over een tandenfee, met een feeënpop erbij. Dit heeft ze vanmorgen gekregen. De fee heeft een tasje bij zich waar je de tand in kunt stoppen.
Natuurlijk moesten er ook foto's van de tand worden gemaakt. Eerst probeerde ze het zelf met haar eigen toestel maar dat lukte niet helemaal. Daarna mocht ik het proberen.
Het is nog best moeilijk om je mond wijd open te houden en niet uit te ademen als de lens zowat in je mond zit...


Daar is de wiebeltand! Hij zit al behoorlijk los, ik ben benieuwd wanneer hij er uitkomt!



woensdag 27 oktober 2010

Madurodam en de zee

Gisteren zijn we naar Madurodam geweest. Hendrik-Jan heeft er al over geschreven, kijk maar.
Doris vond vooral Pluk erg leuk, en het zoeken naar de stampertjes die overal "verstopt" waren.
 In het kraanwagentje zitten was geweldig maar in de boot van de heen-en-weerwolf zitten en zelf "varen" was echt het toppunt!



uitleg van papa


Een gevonden Stampertje, bij de Hunebedden.
Girafje Doris bekijken in Blijdorp

 Nadat we alles hadden bekeken en voor de tweede keer bij de Pluk tentoonstelling waren geweest moesten we toch nog even de zee gaan zien. Doris heeft schelpen gezocht. De wind was behoorlijk en toch wel fris.Toen we even later in de trein naar huis zaten waren we alledrie roezig en rozig van de leuke dag.




vrijdag 22 oktober 2010

Op het podium

De kinderen uit de klas van juf Corinne konden niet wachten tot het zover was: de klassenvoorstelling!
Eindelijk mochten ze optreden op het podium. Superspannend dus.
Vanmorgen vertelde Doris met een grote grijns op haar gezicht dat ze een voorstelling hadden over de lente. Toen ze mijn verbaasde gezicht zag kon ze zich niet meer inhouden en proestte het uit van het lachen.
Natuurlijk ging het over de herfst, daar was mama mooi ingestonken!



Het is bijna zover...

Zingen over de herfst

En toen was het alweer klaar
 We hebben genoten van de voorstelling met liedjes en versjes over de herfst. En we zijn een mooie herfstmuts rijker!



donderdag 21 oktober 2010

Sponsorloop

De Waterlandschool bestaat 30 jaar. In mei is het groot feest, de voorbereidingen daarvoor zijn in volle gang.
Een van de activiteiten is de sponsorloop. Ieder jaar lopen de kinderen rondjes voor het goede doel. Dit jaar is het goede doel de school zelf. Een deel van de festiviteiten zal worden bekostigd uit de opbrengst van de sponsorloop.

Natuurlijk was het de bedoeling dat de kinderen buiten zouden rennen, aangemoedigd door hun ouders, opa's en oma's en wie er verder nog wilde komen kijken.
Helaas heeft dit niet zo mogen zijn. Omdat de kinderen op het gras moeten rennen en het weer nogal nat was bleek het parcours onbegaanbaar; glad, modderig en zompig.
Maandagmiddag hebben de kinderen rondjes gerend in de sporthal. Woensdagochtend hebben de kinderen gerend die maandag niet op school waren.
Doris heeft 30 rondjes gerend, ze was niet te stoppen! Gelukkig hebben we allemaal een vast bedrag gegeven, een euro per rondje zoals Hendrik-Jan van plan was zou aardig in de papieren zijn gelopen.
Het certificaat met de gelopen rondes.
Trouwens, de rondes buiten zouden 200 meter zijn. Binnen is een rondje beduidend kleiner natuurlijk.



vrijdag 15 oktober 2010

Wat zeg je???

Doris hoort het allemaal niet zo goed. Ze zegt vaak HuH? als je iets tegen haar zegt.
In januari heeft ze voor het eerst oorbuisjes gekregen en we hadden het idee dat het daarna goed ging. Maar na verloop van tijd ging haar gehoor toch weer achteruit.
In de grote vakantie heeft ze voor de tweede keer oorbuisjes gekregen en zijn haar neusamandelen geknipt. Het zou nu echt beter moeten gaan maar helaas is dat niet het geval. Vorige week zaten we dus weer in het ziekenhuis bij de 'piepjesmevrouw'. Ons vermoeden was juist, ze hoort het niet allemaal even goed.
Door de oorarts zijn we doorverwezen naar het audiologisch centrum. Hopelijk kunnen zij achterhalen wat er aan schort en wat we er aan kunnen doen.
Tijdens de hoortest. Hier wordt getest hoe goed het geluid via de schedel in het oor terecht komt. Vandaar de rare stand van de koptelefoon.






maandag 27 september 2010

Samen in de lucht

'Mama, ben je nog steeds verdrietig omdat jouw moeder dood is?' vroeg Doris vanmiddag.
'Ja, ik ben nog steeds verdrietig', antwoordde ik.
'Ik ben ook verdrietig omdat jouw moeder dood is. Iedereen gaat een keertje dood toch?' Ik antwoordde bevestigend.
'Maar als jij dood bent, dan kun je gezellig samen met jouw moeder in de lucht zitten'.
Daar kon ik het mee doen....

Doris met oma

zaterdag 18 september 2010

Mooie nieuwe bril!

Na drie jaar was mijn bril wel aan vervanging toe. En Doris moest ook een nieuwe bril, haar ene oog was een kwart punt verbeterd, het andere oog een kwart punt verslechterd. En ze had haar bril al twee jaar, behoorlijk lang voor een 5-jarige.
Hans Anders had een mooie aanbieding, een enkelvoudige bril voor €59,- en een varifocale bril voor €129,-
Doris heeft 2 brillen uitgezocht, een met een groen montuur (kikkerbril) en een met een zwart/rood montuur (lieveheersbeestjesbril).

En voor mij heeft ze ook een bril uitgezocht, ik was aan het passen toen ze een lade opentrok, op een bril wees en zei:"deze mama". Een schot in de roos, ze mag vaker mee als ik iets nieuws nodig heb!
Doris' keuze

Detail. De versieringen zijn zilverkleurig.


Zelf zag ik nog een roze bril, deze kon ik niet laten liggen. Ik houd wel van een opvallend montuurtje.
Zeker zeer opvallend
Vandaag kon ik mijn brillen ophalen, die van Doris worden 30 september verwacht. Ze had geen zin om mee te gaan en ze hoefde ook niet omdat haar brillen er toch nog niet zouden zijn.
De mijne waren er allebei maar ook één van haar brillen was klaar.
Nadat ik even gebeld had kwam ze met Hendrik-Jan naar de winkel. Ze ziet er nu weer helemaal hip uit met een goed passende bril.
De "lieveheersbeestjes" bril
Begin oktober zijn Hendrik-Jans brillen klaar, hij heeft vorige week ook twee nieuwe monturen uitgezocht. Wordt vervolgd.....

donderdag 12 augustus 2010

Nog meer giraffen

Sinds we weet hebben van girafje Doris in Blijdorp komen deze beesten met enige regelmaat terug in ons doen en laten. Hendrik-Jan heeft er al het een en ander over geschreven in zijn blog. En nog dit en dit.
Vanmiddag zijn we flink aan de slag geweest om de koekjestrommel weer te vullen. Ik had naast 'gewoon' deeg ook wat chocoladedeeg gemaakt zodat we lekker konden knutselen.
Natuurlijk kwamen de giraffen weer ons brein binnenhuppelen.
Zie hier het resultaat!

Zo gingen ze de oven in.

En zo kwamen ze er uit!

Natuurlijk waren de giraffes in dit geval geen lang leven beschoren!

Ze hebben in ieder geval heerlijk gesmaakt!

woensdag 11 augustus 2010

Het virus verspreid zich

Omdat papa en mama de laatste tijd druk zijn met legpuzzels, heeft Doris ook maar een puzzel uit de kast gehaald.
Gisteren zat ze een hele tijd aan tafel uit te zoeken welk stukje nou waar hoort. Ik heb geholpen met de rand maar de rest van de 72 stukjes heeft ze helemaal zelf gedaan.



zaterdag 5 juni 2010

Trailwalker 2010

Vanmorgen vroeg zaten we al in de auto in de richting van Ede, met een omweggetje via de AH voor muggenmelk. In Ede was namelijk de start van de Trailwalker 2010. Hendrik-Jan loopt ook mee, in het team van Romae.
Met z'n vieren lopen ze 100 kilometer over de Veluwe, ze hebben daar 30 uur de tijd voor...
We werden verwelkomd door een drumband die in een opzwepend ritme de lopers in de juiste flow moest brengen. Het was vooral warm, nog voor er een meter was gelopen brak het zweet menigeen al uit.
Er werd water uitgedeeld door menzen van Menzis, Doris kreeg ook een flesje.

De moed zit er nog in, er is ruimte voor een fotomoment. De leden van het Romaeteam zijn keurig op kleur in het wit/beige. Stiekem afgesproken of toeval?
Vlnr: Marco, Hendrik-Jan, Heleen en Jeroen

Moed indrinken met water en een bakkie koffie. Het gaat zo echt beginnen!

De tas ingepakt, water en vooral zonnebrand voor het grijpen. Nu is het wachten op het startschot.
Het filmpje laat (een beetje bibberig) de hele horde lopers zien, vol goede moed in de eerste meters.


Op de terugweg mocht Doris voorin, kind helemaal gelukkig:"Nu kan ik echt veel zien mama!" We reden nog geen 5 minuten toen ze al in slaap was gevallen...
Toen ik de A1 weer opdraaide stond in de tegenovergestelde richting een file en toen ik bij de afslag naar de A27 in dubio zat of ik via A1/A6 of A27 zou rijden zag ik de auto's aan de overkant keurig aansluiten in diezelfde file. Ik prees mijzelf gelukkig me op de goede weghelft te bevinden, zeker in deze hitte. Nee, wij hebben geen airco in de auto. Na de boodschappen zijn we thuis en geniet van het lekkere weer. In de tussentijd gaan mijn gedachten uit naar de lopers die in deze warmte een topprestatie neer moeten zetten. Ik hoop dat het ze lukt!

Hendrik-Jan zijn team heet De club van Romae en is te volgen op de site van de Trailwalker.