zondag 31 oktober 2010

Losse tand

Doris kroop vanmorgen lekker bij me in bed en zei meteen dat ze naar de tandarts moet. Er zit namelijk een dunne tand los.
Ik was nog niet helemaal wakker en de term dunne tand zei me in eerste instantie niets. Ze liet het zien, en ja hoor, de snijtand rechtsonder zit los!
Wat wordt ze nu een grote meid, zomaar weer een mijlpaal, de eerste losse tand.
Hendrik-Jan had een paar jaar geleden een schattig boekje gekocht over een tandenfee, met een feeƫnpop erbij. Dit heeft ze vanmorgen gekregen. De fee heeft een tasje bij zich waar je de tand in kunt stoppen.
Natuurlijk moesten er ook foto's van de tand worden gemaakt. Eerst probeerde ze het zelf met haar eigen toestel maar dat lukte niet helemaal. Daarna mocht ik het proberen.
Het is nog best moeilijk om je mond wijd open te houden en niet uit te ademen als de lens zowat in je mond zit...


Daar is de wiebeltand! Hij zit al behoorlijk los, ik ben benieuwd wanneer hij er uitkomt!



woensdag 27 oktober 2010

Madurodam en de zee

Gisteren zijn we naar Madurodam geweest. Hendrik-Jan heeft er al over geschreven, kijk maar.
Doris vond vooral Pluk erg leuk, en het zoeken naar de stampertjes die overal "verstopt" waren.
 In het kraanwagentje zitten was geweldig maar in de boot van de heen-en-weerwolf zitten en zelf "varen" was echt het toppunt!



uitleg van papa


Een gevonden Stampertje, bij de Hunebedden.
Girafje Doris bekijken in Blijdorp

 Nadat we alles hadden bekeken en voor de tweede keer bij de Pluk tentoonstelling waren geweest moesten we toch nog even de zee gaan zien. Doris heeft schelpen gezocht. De wind was behoorlijk en toch wel fris.Toen we even later in de trein naar huis zaten waren we alledrie roezig en rozig van de leuke dag.




vrijdag 22 oktober 2010

Op het podium

De kinderen uit de klas van juf Corinne konden niet wachten tot het zover was: de klassenvoorstelling!
Eindelijk mochten ze optreden op het podium. Superspannend dus.
Vanmorgen vertelde Doris met een grote grijns op haar gezicht dat ze een voorstelling hadden over de lente. Toen ze mijn verbaasde gezicht zag kon ze zich niet meer inhouden en proestte het uit van het lachen.
Natuurlijk ging het over de herfst, daar was mama mooi ingestonken!



Het is bijna zover...

Zingen over de herfst

En toen was het alweer klaar
 We hebben genoten van de voorstelling met liedjes en versjes over de herfst. En we zijn een mooie herfstmuts rijker!



donderdag 21 oktober 2010

Sponsorloop

De Waterlandschool bestaat 30 jaar. In mei is het groot feest, de voorbereidingen daarvoor zijn in volle gang.
Een van de activiteiten is de sponsorloop. Ieder jaar lopen de kinderen rondjes voor het goede doel. Dit jaar is het goede doel de school zelf. Een deel van de festiviteiten zal worden bekostigd uit de opbrengst van de sponsorloop.

Natuurlijk was het de bedoeling dat de kinderen buiten zouden rennen, aangemoedigd door hun ouders, opa's en oma's en wie er verder nog wilde komen kijken.
Helaas heeft dit niet zo mogen zijn. Omdat de kinderen op het gras moeten rennen en het weer nogal nat was bleek het parcours onbegaanbaar; glad, modderig en zompig.
Maandagmiddag hebben de kinderen rondjes gerend in de sporthal. Woensdagochtend hebben de kinderen gerend die maandag niet op school waren.
Doris heeft 30 rondjes gerend, ze was niet te stoppen! Gelukkig hebben we allemaal een vast bedrag gegeven, een euro per rondje zoals Hendrik-Jan van plan was zou aardig in de papieren zijn gelopen.
Het certificaat met de gelopen rondes.
Trouwens, de rondes buiten zouden 200 meter zijn. Binnen is een rondje beduidend kleiner natuurlijk.



vrijdag 15 oktober 2010

Wat zeg je???

Doris hoort het allemaal niet zo goed. Ze zegt vaak HuH? als je iets tegen haar zegt.
In januari heeft ze voor het eerst oorbuisjes gekregen en we hadden het idee dat het daarna goed ging. Maar na verloop van tijd ging haar gehoor toch weer achteruit.
In de grote vakantie heeft ze voor de tweede keer oorbuisjes gekregen en zijn haar neusamandelen geknipt. Het zou nu echt beter moeten gaan maar helaas is dat niet het geval. Vorige week zaten we dus weer in het ziekenhuis bij de 'piepjesmevrouw'. Ons vermoeden was juist, ze hoort het niet allemaal even goed.
Door de oorarts zijn we doorverwezen naar het audiologisch centrum. Hopelijk kunnen zij achterhalen wat er aan schort en wat we er aan kunnen doen.
Tijdens de hoortest. Hier wordt getest hoe goed het geluid via de schedel in het oor terecht komt. Vandaar de rare stand van de koptelefoon.